Η μελέτη στοχεύει στην ανάλυση του τρόπου με τον οποίο σχεδιάστηκαν οι κρατικές πολιτικές και πως αναπτύχθηκαν διατομεακές πρωτοβουλίες και μηχανισμοί για τον συντονισμό των πολιτικών αντιμετώπισης της πανδημίας Covid-19 σε διάφορες χώρες της Ευρώπης (ΕΕ-15). Η παρούσα μελέτη διερευνά την περίπτωση της Ελλάδας, η οποία θεωρείται παράδειγμα θετικών αποτελεσμάτων για την περίοδο του α’ κύματος της πανδημίας. Πιο συγκεκριμένα, μελετά τις πολιτικές και τις διαδικασίες που σχεδιάστηκαν και εφαρμόστηκαν στον τομέα Μακροχρόνιας Φροντίδας Ηλικιωμένων σε συνάρτηση με τις πολιτικές για τη Δημόσια Υγεία. Εντοπίζονται οι επιπτώσεις καλών και ελλειμματικών πρακτικών και γίνεται συσχέτιση των αποτελεσμάτων και της επιρροής τους στη ζωή των φιλοξενούμενων σε Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων καθώς και στον Τομέα Μακροχρόνιας Φροντίδας. Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα των πολιτικών πρόληψης κατατάσσουν τη χώρα στα θετικά παραδείγματα της Ευρώπης και ειδικότερα τον τομέα Μακροχρόνιας Φροντίδας Ηλικιωμένων. Το «πρώτο κύμα» της πανδημίας αντιμετωπίστηκε επιτυχώς στις Μονάδες Μακροχρόνιας Φροντίδας στην Ελλάδα, όχι χωρίς οικονομικό αντίκτυπο στις Μονάδες και με μεγάλες ψυχολογικές και κοινωνικές συνέπειες για οικογένειες, φιλοξενούμενους και εργαζόμενους. Ο χρόνος αυτός ήταν αρκετός για να σχεδιαστεί μια κοινή, σταθερή στρατηγική, να εντοπιστούν ελλείψεις ή κενά ώστε να γίνουν οι απαραίτητες προσαρμογές με σκοπό την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του Covid-19 στο μέλλον.