Η διαφοροποίηση των ρυθμίσεων φροντίδας υγείας στις ευρωπαϊκές κοινωνίες επέστησε την προσοχή στους παράγοντες που επηρεάζουν τη χρήση της φροντίδας από τους ηλικιωμένους. Οι κοινωνικές και οικογενειακές σχέσεις εμφανίζονται ως βασικός παράγοντας, κυρίως όσον αφορά στη διαθεσιμότητα και την προσβασιμότητα σε πιθανούς άτυπους φροντιστές. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι η γεωγραφική ευχέρεια και ένα μεγαλύτερο κοινωνικό δίκτυο αυξάνουν την πιθανότητα λήψης ανεπίσημης υποστήριξης στη μεγάλη ηλικία. Ωστόσο, οι τρόποι με τους οποίους συσχετίζονται οι διαπροσωπικές σχέσεις με τη χρήση της επίσημης περίθαλψης, καθώς και η διακύμανση της διασυνοριακής αυτής συσχέτισης, έχουν ερευνηθεί ελάχιστα. Χρησιμοποιώντας ένα δείγμα 37.708 ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω από το κύμα 6 της Έρευνας Υγείας, Γήρανσης και Συνταξιοδότησης στην Ευρώπη (SHARE), η παρούσα μελέτη εξετάζει σε ποιο βαθμό τα χαρακτηριστικά των κοινωνικών δικτύων των ηλικιωμένων προβλέπουν τη χρήση τριών τύπων κατ' οίκον φροντίδας: επίσημη, ανεπίσημη/άτυπη ή συνδυασμένη, διερευνώντας τις πανευρωπαϊκές συγκλίσεις και αποκλίσεις. Πραγματοποιήθηκε διωνυμική λογιστική παλινδρόμηση για να συγκριθούν τέσσερις μακρο-περιφέρειες στην ηπειρωτική Ευρώπη (βόρειες χώρες: Δανία και Σουηδία, δυτικές χώρες: Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία και Λουξεμβούργο, νότιες χώρες: Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα και Πορτογαλία, και ανατολικές χώρες: Πολωνία, Τσεχική Δημοκρατία, Σλοβενία, Εσθονία και Κροατία). Η δομή, η διαθεσιμότητα και η προσβασιμότητα στα μέλη της κοινωνικής δικτύωσης είναι οι κύριοι παράγοντες πρόβλεψης της λήψης άτυπης φροντίδας παντού. Οι περιφερειακές αποκλίσεις παρατηρούνται όσον αφορά στην επίσημη φροντίδα, μόνη ή σε συνδυασμό με άτυπη φροντίδα.